Er zijn veel mooie verhalen die kunnen voortkomen uit een willekeurig moment. In dit geval was het een bezoek aan de elektronicawinkel in Leerdam. We stopten bij de winkel op weg naar huis van een reis naar Nederland en ik herinner me dat we naar alle tv's en computers staarden, hoewel we niet van plan waren iets te kopen. We wilden gewoon alles bekijken. De verkoper, die toevallig ook de eigenaar van de winkel was, vroeg ons wat voor soort computer we zochten, of we specifieke software in gedachten hadden of gewoon iets eenvoudigs wilden. Voordat hij klaar was met zijn vragen wist hij al waar we aan dachten. Het bleek dat hij onlangs een soortgelijke ervaring had meegemaakt met zijn oude ouders, die elk apparaat dat hun zoon hen voorstelde afwezen omdat het voor hen nu te ingewikkeld of irrelevant was. Hij had nooit begrepen waarom ze dat deden tot die dag waarop hij zich realiseerde waarom: het was omdat ze niets nieuws wilden leren of moeite wilden doen voor iets dat ze slechts af en toe zouden gebruiken, maar niet regelmatig zoals hij met zijn oude ouders doet. Toen zijn vriend hem dit verhaal vertelde, had hij medelijden met hem en was hij vastbesloten hem te helpen dit probleem op te lossen, vooral omdat zijn vriend zo'n begripvolle persoon is die het zou begrijpen als je hem vraagt het aan niemand te vertellen, maar tegelijkertijd niet zou aarzelen om je problemen met iemand anders te delen als je hem vraagt niets te zeggen, maar ook niet zou aarzelen als

Waar een goed product een slechte gebruikerservaring ontmoet

Ik was in een computer winkel in leerdam. Ik was op zoek naar een nieuwe computer voor mijn vader die 80 jaar oud is en wat geheugenproblemen heeft. Mijn vader is een beetje conservatief maar wil ook het beste voor hem. Hij accepteert geen gewone computer maar wil graag een computer die de programma's kan draaien die hij gewend is. De winkel had een goed assortiment computers, TV-toestellen, enz., maar geen computers die de programma's kunnen draaien die mijn vader leuk vindt.

Na veel producten te hebben bekeken, vonden we een computer die er goed uitzag en ideaal leek, maar het enige probleem is dat mijn vader 80 is en niet technisch onderlegd. Ik vroeg de winkeleigenaar keer op keer of hij wist of deze computer de programma's kon draaien die mijn vader leuk vond. Hij zei dat hij alleen de productnaam kende, maar dat hij het zou onderzoeken. Keer op keer zei hij me dat hij er naar zou kijken en me terug zou bellen. Na een paar dagen van vragen en uitstel vroeg ik hem ronduit of hij wist of deze computer de programma's kon draaien die mijn vader leuk vond. Hij keek me aan en zei nee. Toen besefte ik wat een slechte ervaring deze gebruiker zou hebben.

The Nerd Corner

Het verhaal begint in een computerwinkel in Leerdam. Ik was op zoek naar een nieuwe computer voor mijn vader die 80 jaar oud is en wat geheugenproblemen heeft. Mijn vader is een beetje conservatief maar wil ook het beste voor hem. Hij accepteert geen gewone computer maar wil graag een computer die de programma's kan draaien die hij gewend is. De winkel had een goed assortiment computers, TV-toestellen, enz. maar geen computers die de programma's konden draaien die mijn vader leuk vond. Na veel producten te hebben bekeken, vonden we een computer die er goed uitzag en ideaal leek, maar het enige probleem is dat mijn vader 80 is en niet technisch onderlegd. Ik vroeg de winkeleigenaar keer op keer of hij wist of deze computer de programma's kon draaien die mijn vader leuk vond. Hij zei dat hij alleen de productnaam kende, maar dat hij het zou onderzoeken. Keer op keer zei hij me dat hij er naar zou kijken en me terug zou bellen. Na een paar dagen van vragen en uitstel vroeg ik hem ronduit of hij wist of deze computer de programma's kon draaien die mijn vader leuk vond. Hij keek me aan en zei nee. Toen besefte ik wat een slechte ervaring deze gebruiker zou hebben.

Het aantonen van de waarde van technische ondersteuning in een elektronicawinkel

De volgende dag ging ik naar de winkel waar de computer stond en legde mijn situatie uit. Ik kwam meteen ter zake en vertelde dat de winkeleigenaar geen idee had of deze computer zou werken voor wat mijn vader wilde en dat ik geïnteresseerd was om hem te kopen. Hij keek me aan en zei: "Ik zoek het uit en bel u binnenkort terug." Hij zag dat ik gefrustreerd was en toen hij aan het werk ging vroeg hij me achterin te wachten omdat hij niet wilde dat de klant voor hem zou denken dat hij genegeerd werd terwijl hij er naar keek. Na een paar minuten riep hij me terug, maar in plaats van de vraag te beantwoorden of de computer zou werken, vroeg hij me de vragen op te schrijven die mijn vader beantwoord wilde hebben. Ik schreef ze op en hij nam de computer mee.

De winkelervaring

Twee weken later had ik de computer en stond ik te popelen om hem uit te proberen. Het geheugen van mijn vader gaat achteruit en hij heeft niet het geduld om te leren omgaan met een computer. Hij wil alleen online gaan, online winkelen en het nieuws online lezen. Toen ik de computer instelde was ik een beetje gefrustreerd. De winkel had een specifieke kabel aanbevolen en die werkte niet. Ik moest de computer steeds opnieuw opstarten omdat hij steeds de verbinding met de kabel verloor. Ik was erg gefrustreerd en bang dat ik een slechte computer had gekregen. Mijn vader verwachtte dat ik hem de computer zou brengen zodat hij hem meteen kon gebruiken.

Conclusie

Maar ik had één vraag: als de computer werkt, waarom moet het dan een specifieke kabel zijn? Gelukkig was dat niet het geval. De computer deed precies wat ik ervan verwachtte en had geen haperingen. Mijn vader was blij en ik ook. Maar daar houdt het verhaal niet op. Na een paar weken wilde ik iets uitproberen en terwijl ik de interface probeerde te begrijpen, kwam mijn vader binnen en zag me bezig. Hij ging naast me zitten, sloeg zijn arm om mijn schouder en glimlachte. Hij zei dat het leek alsof ik probeerde uit te vinden hoe ik een computer moest gebruiken. Ik schaamde me een beetje, maar ik was ook erg blij dat mijn vader het opmerkte en er commentaar op gaf en zo vriendelijk was me te laten weten dat ik het verkeerd deed.

Wat kunnen we leren van deze ervaring?

Het eerste wat we van dit verhaal kunnen leren is dat het belangrijk is om op zoek te gaan naar verhalen die verklaren waarom mensen doen wat ze doen. Om mensen te begrijpen moet je diep graven en de verhalen vinden. Dit kan soms moeilijk zijn, maar het is mogelijk. Verhalen als deze zijn niet alleen belangrijk voor studenten sociaal werk, maar voor iedereen die mensen beter wil begrijpen. Of het nu gaat om een familielid, vriend of collega, het begrijpen van het verhaal achter hun beslissingen en acties kan je helpen hen beter te begrijpen.

De volgende belangrijke les uit dit verhaal is dat mensen vaak niet weten wat ze niet weten. Dit is iets wat ons allemaal aangaat. Als je iets niet weet, vraag het dan! Dit betekent dat je vragen moet stellen en moet proberen te begrijpen wat anderen zeggen.

De laatste belangrijke les uit dit verhaal is dat je nooit moet opgeven als je mensen probeert te helpen. We maken allemaal fouten, maar als je vastbesloten bent om iemand te helpen, moet je het blijven proberen. Dit verhaal laat zien dat zelfs als je het vele malen hebt geprobeerd en niets hebt bereikt, als je vastbesloten bent kun je iets voor elkaar krijgen.